Earth (2007)

Ég fór á myndina Earth (2007) með Reyni í gær. Hún er sýnd á vegum græna ljósins sem hefur þær reglur að myndir munu byrja á réttum tíma, ekki verður hleypt inn á meðan myndin er sýnd og ekkert hlé verður á myndinni. Græna ljósið braut allar reglurnar sínar í gær með því að byrja myndina 25 mínútum of seint, fólk var samt sem áður að koma of seint á myndina OG það var hlé á henni. Græna ljósið er greinlega að standa fyrir sínu..

Þessi mynd var unnin af BBC í samstarfi við Disney og fleira. BBC hafa nú komið að gerð margar náttúrulífsþáttaraða og vita alveg hvernig á að gera þetta, hvernig skot eru áhrifaríkust og flottust en auðvitað snýst þetta mikið um heppni og þolinmæði við að ná réttu skotunum af dýrum.

Þessi mynd fjallar aðalega um þrjár “fjölskyldur”; kvenskyns ísbjörn og tvo húnana hennar, fílahjörð með litlu sætu fílsungana sína og kvenkyns hval og litla ungan hennar. Þessi mynd fjallar um þessar fjölskyldur og ferðalög þeirra í leit að æti ásamt því að fjalla um skóga jarðarinnar og sína mönnunum hvernig heilu vistkerfin geta fallið við hlýnun jarðar. Þetta er heimildarmynd sem er fræðandi um bæði dýr og það sem er að gerast á plánetunni. Hún var gefin út árið 2007 eftir að BBC kláraði framleiðslu á þáttunum Planet Earth (2006). Ég er búinn að sjá eitthvað af þessum þáttum og veit með vissu að sumt af myndefninu sem ég sá í Regnboganum er úr þáttunum.

Þessi mynd er stútfull af flottum og alveg hreint ótrúlegum skotum af dýrum og hvað þau eru að gera. Mjööög mörg skot eru tekin hægt og dramatísk/spennu-tónlist er sett undir, einum of oft að mínu mati. Ég verð að segja að ég bjóst við betri mynd, ég veit ekki af hverju. Þetta “hlýnun jarðar, við verðum að gera eitthvað” fór frekar í taugarnar á mér, ég verð bara að segja satt. Þó að þetta sé kannski satt þá trúi ég því varla að þetta sé svona dramatíkst eins og myndin sínir þetta. Síðan í endan á myndinni koma 2 mín þar sem fjallað eru um hvernig ákveðin vistkefi er í hættu og síðan er sagt:”What can you do?”.. lætur alla í salnum fá samviskubit í svona 20 mínútur sem síðan gleyma þessu og halda áfram að menga og gera allt slæmt á jörðinnni...ææi, ekki meiri predikanir.

Þegar ég lít til baka á þessa mynd vil ég frekar einblína á fræðandi þáttinn. Þessi mynd er mjög flott og vel unnin. Hljóðið í henni er alveg hreint magnað í maður fann það í bíósalnum að dýrin umkringdu mann og maður var bara í Afríku þar sem ljónin sátu um fílahjörðina á næturna. Mjög flott. Síðan er nokkur atriði af þessum skrítnu dýrum sem eru í öllum náttúrulífsþáttum, dýr sem eru örðuvísi og hegða sér skringilega þegar kemur að makavali og fæðuleit. Það eru alltaf svona atriði í hverjum þáttaröðum. Salurinn fór allur að hlæja. Annað sem vantaði ekki voru skot þar sem myndavélin var kjurr í nokkra daga og sýndi hvernig blómin, laufblöðin og allt annað óx. Mjög flott skot. Síðan voru enn flottari skot sem ég hef ekki séð áður, mig minnir. Þau voru mjög svipuð nema myndavélin var á hægri ferð á meðan. Ég var lengi að velta því fyror mér hvernig er náð þessum skotum. Er myndavélin færð millímetra á klst. og það gert í nokkra daga? Skotiða þar sem kameran var á ferð og grasið byrjaðu að vaxa og náði að lokum yfir hana og allt í kringum, thumbs-up!

Ég áttaði mig á því að það nægir alveg að horfa 40-60 mínútur í senn á svona náttúrlífsmynd. Þættirnir eru gott dæmi um það, halda athygli áhorfandans. Þessu mynd fannst mér eiginlega of löng þó svo að manni hefði langað að vita meira, erfitt að útskýra þetta. Myndin heillaði mig ekki alveg upp úr skónum eins og ég vonaðist. Það var kannski bara það, ég var með of miklar væntingar. Annars var þessi mynd mjööög flott í alla staði. Hljóðið í dýrunum, hægu tökurnar að dýrum að veiða.. epískt. Á heildina litið var þetta alveg fín mynd, ekkert meira né minna.

Hérna er trailerinn að myndinni en þið ættuð að þekkja lagið í honum. Gaurinn sem talar í trailernum, James Earl Jones , sá sami og tala fyrir Darth Vader í Star Wars, er ekki sögumaðurinn í myndinni. Hann er Patrick Stewart, Professor X í X-Men, sem segir mér að ég hafi séð ensku útgáfuna af myndinni.

Police Story (1985)

Ég misstir af annari mynd í tíma um daginn. Húin heitir Ging chat goo si eða Policy Story (1985). Ég ætla að greina frá sögurþræði, fjalla aðeins um myndina og leiksjórann sjálfan, Jackie Chan.

Ging chat goo si (1985)

Police story fjallar um Chan Ka-Kui(Kevin Chan), leikinn af Jackie Chan, sem er lögreglumaður í Hong-Kong. Honum tekst það að nú niður einum stærsta glæpakóng Hong Kong og það nánast á eigin spítur. Þegar glæpakóngurinn, Chu Tao, sér lögguna leggur hún flótta. Þegar maður horfir á fyrstu 20 mínúturnar af þessari mynd þá veit maður að þetta verður skemmtileg mynd. Eltingaleikurinn í byrjun er ómóstæðilegur ef svo má taka til orða. Þegar þeir keyra í gegnum fátækrahverfið og rústa öllu sem hægt er.. þetta hlýtur af hafa kostað sitt þessi eltingaleikur. Þetta veldur allavega því að áhorfandinn verður strax spenntur yfir þessari mynd. Eltingaleikurinn endar með því Chan nær kóngnum og honum er stungið í fangelsi. Chan er skammaður fyrir léleg vinnubrögð en samt sem áður hrósað. Næsta verkefni hjá honum er að vernda ritara Chu Tao. Hún er lykillinn þeirra til að halda Tao í fangelsi, hún ætlar að bera vitni gengn honum um þá glæpastarfsemi sem er búin að vera í gangi í kring um hana. Chan platar hana svo hún verður samvinnufús. Eitt kvöld er ráðist á þau og þau sleppa með naumindum, reyndar eyðilegst bílinn hennar alveg og einhvern vegin endar hún á undirfötunum einum. Chan fer með hana upp í sína íbúð þar sem kærastan hans og fleiri bíða eftir honum með köku, óvænt afmæli. Kærastan hans mistúlkar þetta alveg og allt fer upp eld áður en Chan nær að útskýra hvað er að gerast. Á meðan er Tao sleppt úr fangelsi vegna fárra sönnunargagan. Hann hefnir sín á Chan með því að drepa lögreglumann og lætur það líta út eins og Chan hafi gert það. Nú er Chan á flótta undan löggunni og á sama tíma að reyna að sættast við kærustuna (bráðdyndin saga). Loka senan er svo sú besta í myndinni þegar Chan, Tao, ritarinn og fleiri lögreglumenn eru öll stödd í verslunarmiðstöð. Þessi sena er svo fyndin og flott að maður nær varla orðum yfir það. Þetta er sena sem einkennir Jackie Chan algjörlega, hann einn að berjast á móti 20 bófum, stökkvandi niður nokkrar hæðir og bjargar sér með því að grípa í eitthvað (súlu með ljósaperum á) og rennur sér niður. Hasar, kímni, ást og svik...hvað meira viltu?

Þessi mynd heillaði mig alveg upp úr skónum með öllum þessum bardagaatriðum og hasarsenum. Hún var í þokkabót mjög fyndin og skemmtileg. Þetta voru ekki alveg þessiarklassísku Rush Hour/Jackie Chan senur, bara mikli mikli betri. Rush Hour er bara prump og vitleysa miðað við þessa mynd. Það eina sem angraði mig var helvítis talið. Ég sótti þessa mynd og því miður var hún á ensku tali. Það var næstum búið að eyðileggja myndina fyrir mér en ég horfði á lokin á youtube þar sem ég fann síðasta hlutann af henni með upprunalega talinu, svo miklu betra. Bandaríska dubb-ið var alveg ömurlegt og ég held að flestir væru sammála ef þeir mundu heyra það, allavega útgáfan sem ég sótti. Ég nennti ekki að sækja myndina aftur og lét þetta bara nægja. Þetta tal var slæmt en sem betur fer eyðilagði það ekki þessa skemmtilegu mynd fyrir mér.

Það sem mér fannst ótrúlegt við þessa mynd voru öll áhættuatriðin sem Jackie Chan lék sjálfur í. Það er u nokkur atriði þar sem Jackie er að leika áhættuleik og það verulega háskafullan. Ef þau atriði hefðu farið eitthvað úrskeiðis hefði það endað illa, jafnvel með dauðsfalli, en Jackie Chan er bara þessi gaur sem gerir sín eigin áhættuatriði og lifir á yrstu nöf. Hann leikstýrði bæði þessari mynd og Police Stories 2. Hann lætur ljós sítt skína í gegnum háskaleik og fíflaskap í þessum báðum myndum. Ég er reyndar ekki búinn að horfa á Police Stories 2 alla en þær mínútur sem ég sá af henni voru skemmtilegar. Mig grunar samt að hún sé lélegri, það verður oft þannig með gaman/hasarmyndir.. Ekki kannski gott dæmi en bara dæmi um þetta er Rush Hour 1, alveg fín og síðan allar hinar tómur skítur.

Ég mæli hiklaust með þessari mynd. Hún höfðar mjög líklega betur til stráka en allir ættu að geta skemmt sér yfir henni. Meðan ég man, HORFIÐ Á HANA MEÐ UPPRUNALEGA TALINU!

Hérna er hluti af lokasenunni, mjög skemmtilegur hluti.

The Good Heart (2009)

Ég komst ekki með á hópferðina á Good Heart svo ég fór á hana með bróður mínum.

The Good Heart (2009)

The Good Heart er mynd úr smiðju Íslendingsins Dag Kára, en hann er sennilega þekktastur fyrir mynd sína Nóa Albínóa. Myndin er tekin upp á Íslandi, New York og Dóminíska lýðveldinu. Dagur Kári semur handritið auk þess að leikstýra. Dagur ásamt hljómsveit sinni Slowblow sér um tónlistina í myndinni. Myndin gerist í New York og fjallar um heimilslausan dreng, Lukas sem leikinn er af Paul Dano, og bareigandann Jasques, sem leikinn er af Brian Cox. Í byrjun fáum við að kynnast karakterunum í sínum aðstæðum. Lukas er heimilslaus og býr í pappakassa í hættulegu hverfi á meðan Jasques sýnir á sér súrar og leiðinlegar hliðar sem ötull bareigandi. Skyndilega skarast leiðir þeirra þegar þeir lenda saman á spítala. Jasques fær hjartaáfall á meðan Lukas hafði reynt að taka eigið líf. Þá hefst myndin fyrir alvöru og á milli þeirra hefst sterk vinátta. Jasques leitar Lukas uppi eftir að hann er útskrifaður og vill taka hann að sér, með það fyrir augum Lukas geti tekið við barnum eftir hans dag. Fer þá af stað þjálfunarferlið og styrkist vináttan á milli þeirra.

Sagan fer svo í háaloft þegar flughrædda flugfreyjan April mætir á svæðið. April kemst mitt á milli þeirra félaga og neyðir þá til að taka afstöðu gegn hvorum öðrum. April er gegnumgangandi mest pirrandi karakterinn í myndinni. Maður fær alveg upp í kok yfir því hvernig hún er og hvernig hún nýtir sér góðmennsku Lukas. Þau Lukas giftast og þetta „samband“, ef samband má kalla, gengur ágætlega þangað til Lukas rekur hana út eftir að honum fannst hún og Gleðigjafinn verða full nærgöngul. Við þetta verður ákveðinn fasbreyting á Lukas sem hættir að vera þessi vingjarnlegi og ljúfi strákur og verður hann mun fýldari. Jasques viðurkennir svo að April hafi verið farin að vaxa í áliti hjá honum enda hörð og kaldryfjuð stelpa.

Jasques fær enn og aftur hjartaáfall og fer uppá spítala. Hann fær þær fréttir að ætli hann að lifa eitthvað lengur þurfi hann á líffæragjöf að halda, þ.e. nýtt hjarta. Þarna sjá glöggir strax tengninuna að hann muni á endanum fá hjartað hans Lukasar, en hann hafði af þakklæti sínu boðist til að skrá sig á lista yfir líffæragjafa, þegar hann útskrifaðist af spítalanum eftir sjálfsmorðstilraunina. Þá var í raun bara að bíða eftir því að sjá hvernig Lukas myndi deyja og gerðist það snöggt þegar hann var að elta strokuöndina, í annað skiptið í myndinni. Bíll kemur askvaðandi og keyrir á Lukas sem deyr heiladauða, sem verður til þess að hægt er að nota líffærin hans. Það er því kannski svoldið kaldhæðið að öndin hafi verið valdur af dauða hans, en hún hafði átt að vera jólamatur þeirra félaga löngu áður. Þá var það Jasques sem stöðvaði það, en hann hafði orðið mildari og blíðari eftir síðustu spítalaheimsókn.

Ég verð að segja að þrátt fyrir fyrirsjáanlegt plot þá hafði ég mjög gaman af þessari mynd. Mér fannst Paul Dano og Brian Cox skila hlutverkum sínum á frábæran hátt, og leikkonan sem lék April tókst líka svona vel til að vera óþolandi. Myndin er virkilega flott og litlir og hráir litir gefa ótrúlega góða mynd af stemningunni sem myndast á skítugum börum New York borgar.

Memories of Murder

Ég missti af einni mynd í tíma fyrir nokkrum vikum síðan. Hún heitir Salinui chueok eða Memories of Murder (2003). Ég ætla fjalla stuttlega um hana.

Salinui chueok (2003)

Memories of Murder fjallar um lögreglumennina Park Doo-Man, Cho Yong-koo og Seo Tae-Yoon. Önnur falleg stelpa er fundin dáin í héraði í Suður-Kóreu eftir að henni hafi verið nauðgað og skilin eftir með nærbuxurnar í kjaftinum. Park og Cho eru tveir lögreglumenn frá héraðinu sem beita óhefðbundnum og lélegum aðferðum til að rannasaka málið. Þeir eru þekktir fyrir að pynta og lemja fólkið sem það yfirheyrir til að fá út úr þeim játningu, þó svo fólkið sé saklaust og eigi mikið betra skilið. Eftir að fleiri lík af stelpum finnast þá er lögreglumaður úr borginni kallaður inn í málið. Hann er á móti þessum aðferðum sem mennirnir beita en í lok myndarinnar er hann orðinn jafn spilltur og þeir sjálfir, næstum búinn að drepa saklausan borgara. Myndin endar svo á tvíræðum endi en ég ætla ekki að segja mikið meira frá söguþræðinum því ég vil ekki spoila henni alveg. Hins vegar ælta ég að tala aðeins betur um hana og nokkur atriði í henni.

Myndin er leikstýrð af Joon-ho Bong en hann hefur gert fleiri myndir á borð við Gwoemul (The Host, 2006) sem vann til nokkra verðalauna á mismunandi hátíðum og Flandersui gae (Barking Dogs Never Bite, 2000) sem er frekar trufluð mynd að sögn Arnórs og Óla því þeir héldu ágætis fyrirlestur um þennan frábæra leikstjóra.

Myndin er frekar óvenjuleg að því leiti að maður fær aldrei að vita nógu mikið. Líka þegar maður heldur að þeir séu búnir að finna sökudólginn þá gerist eitthvað annað. Mér fannst þessa mynd mjög flott að því leiti og heldur áhuga miklum, allavega hjá mér. Þessi mynd var mjög flott að flestu leiti. Það sást greinilega að hún var mjög vel unnin og mikil vinnsla fór í að finna rétta umhverfið og allt sem tengist því að gera það sem fullkomnast. Nokkur atriði í myndinni eru alveg hreint eins og málverk en gott dæmi um það er síðasta sena myndarinnar. Á tíma fór myndin frekar í taugarnar á mér, sérstaklega spilltu lögreglumennirnir í héraðinu. Þegar þeir voru að yfirheyra eða tala við saklaust fólk þá byrjuðu þeir bara að lemja og sparka í það þangað til þau sögðu þeim það sem þeir vildu heyra. Fólkið reyndi bara að tala við þá en það gekk ekkert. Tónlistin í myndinni var mjög flott og byggði upp spennu í svo mörgum atriðiðum. Mynd er heilt yfir mjög flott spennu/hasar/drama mynd með mörgum flottum atriðum og sérst0kum tökum.

Boðskapur myndarinnar er kannski sá að maður finnast ekki alltaf það sem maður leitar að. Maður verður alltaf fyrir vonbrigðum og kemst ekki alltaf að svari. Þessi mynd er einnig mikil ádeila á stjórnvöld, líklegast þá í Suður-Kóreu, og réttarkerfið. Það er spillt og þó svo það eru til menn sem vilja breyta til þá þarft meira en nokkra til að fá fram breytingum.

Hérna er trailerinn að henni. Mjög drungalegur og flottur!